Heimwee

25 november 2016

Ik reis graag en veel. Aan veel plaatsen heb ik dierbare herinneringen. Maar hoe mooi die herinneringen ook zijn, ik ga eigenlijk nooit terug. Er zijn immers zoveel prachtige plekken en landen te ontdekken. De enige uitzondering is Egypte. Ik blijf er maar terugkomen. Alleen al dit jaar kwam ik er drie keer: ik dook in Dahab, ik danste met dolfijnen in Sataya en ik ontmoette heel veel haaien.

Er is geen plaats in Egypte die ik niet heb bezocht. Ik zag de piramiden, ontdekte mastaba's en graven in Saqqara, verkende tempels en vergaapte me aan Abu Simbel. Na een aantal mooie cultuur-historische reizen trok ik de woestijn in, de Great Sandsea. Ik sprong van zandduinen, zocht naar verdwenen tempels en vond echte mummies in vergeten grotten. Daarna ontdekte ik de Rode Zee. De onderwater wereld blijft me fascineren.

Koninginnen van de Nijl

Ik heb inmiddels het hele land doorkruist, maar nooit is het genoeg. Altijd is er dat gevoel van heimwee. En vandaag was die heimwee extra erg, toen ik de prachtige tentoonstelling 'Koninginnen van de Nijl' bezocht. Allemaal waren ze er. Hatsjepsoet, die maar liefst 22 jaar regeerde en van wie ik een groot fan ben. Nefertari, die haar prachtige tempel in Abu Simbel heeft. De invloedrijke Teje. Ook de wonderschone Nefertiti was er. Maar haar buste was een replica. Het echte beeld staat in Berlijn. Haar hoop ik over een paar weken te ontmoeten.