15 april 2017

Vlinder en ik struinden heerlijk op het strand van Vlie. Ik op zoek naar schelpen, zij op zoek naar krabbetjes, als een echte juttershond. Ik genoot van de stilte, de rust en de prachtige zonsopkomst. Een perfecte ochtend, maar ik ergerde me aan de ballonnen op het strand. Ergens hadden mensen onnadenkend over de gevolgen van hun actie ballonnen opgelaten. En die ballonnen lagen hier nu op het strand. De meeuwen knabbelden er aan. Het is ook overal hetzelfde, dacht ik.

Ik ben net terug uit Egypte. Ik dook er op de prachtigste plekken. Maar ook daar ergerde ik mij aan het vele afval. Ik hou van Egypte, maar de houding van de mensen en het zo maar neer gooien van afval, maakt me verdrietig. Tijdens de landing op de luchthavens van Marsa Alam, Sharm of Hurghada zie je in de woestijn de afvalhopen, glinsterend van de plastic flesjes. Vaak denk ik dan: ik moet er een afvalsysteem op zetten, met een vuilnisophaaldienst. Maar hoe pak je zoiets aan? Hoe doe je zo iets, bewustwording creëren in een land zo ver weg en zo anders dan dat van jou? En dan overzie ik het niet meer en laat ik het idee maar varen. Dan maar klein beginnen. Door het goede voorbeeld te geven en vuil op te ruimen, op de weg naar  Ras Abu Galum bijvoorbeeld. Een prachtige plek ten noorden van Dahab, voor mij hemel op aarde. De weg er naar toe is per kameel over kleine rotspaadjes. Het is er prachtig, de bergen lopen geleidelijk over in de zee. Het is er ongerept. Op het afval na. Ook de rotsachtige weg naar dit kleine paradijs ligt vol met plastic flesjes. In de prachtige White and Coloured Canyon is het hetzelfde trieste verhaal. Ook daar verzamelde ik op onze hike al het afval, tot verbazing van mijn Egyptische vrienden. En tot hun nog grotere verbazing, nam ik het afval ook nog eens mee naar huis. Want, zo redeneerde ik, als ik het hier in Egypte weggooi, belandt het als nog in de woestijn of de oceaan. 

Tulper

Als duiker maak ik me vooral zorgen over de 'plastic soup'. Ze drijven overal, die plastic tasjes en flessen. Als ik naar Egypte ga, neem ik altijd een dopper mee, zodat ik geen plastic flesjes achterlaat. Ook neem ik al mijn afval mee naar huis. Bij ons weet ik tenminste dat het recycled wordt. Maar die dopper, daar ben ik toch ook niet heel gelukkig mee. Voor mij is het niet duurzaam genoeg. Ik heb nu al voor de derde keer binnen 10 maanden na aankoop de dop lam gedraaid. Dat betekent dat er weer een nieuwe dop of dopper moet komen. En dan verdwijnt de oude toch bij het afval. En we moeten juist minder afval creëren. We moeten voorkomen om plastic te gebruiken. Hergebruik en recyclen zijn mooi, maar het beste is natuurlijk om niets te recyclen te hebben. Daarom was ik aangenaam verrast toen ik op Vlieland tegen een prachtig vorm gegeven RVS fles van het voor mij onbekende merk Tulper aanliep. Ik was meteen enthousiast. Helaas kon de verkoopster me niets over het merk vertellen. Daarom ging ik zelf op onderzoek uit. Zo kwam ik terecht bij oprichter Richard Gabriël. Met de mooie slogan 'Love water leave plastic' is hij gewoon begonnen met duurzaam ondernemen. Ik heb er respect voor als mensen zich niet laten weerhouden door alle mitsen en maren en gewoon doén! Het goede voorbeeld geven. 

De filosofie van Tulper past bij mij. Ik probeer zo duurzaam mogelijk te leven. Ik koop weinig en wat ik koop is verantwoord geproduceerd of biologisch. Ik drink kraanwater en geen bronwater, verpakt in plastic flessen en dat over de weg wordt vervoerd. Wel reis ik veel en ik maak mij zorgen om mijn ecologische voetafdruk. Daarom compenseer ik de CO2 uitstoot van mijn reizen en plant ik bomen. Als ik reis zie ik zoveel moois, maar vaak ook veel confronterends. Zoals die plastic soup. Verdrietig word ik dan, al maken clean-ups die bevriende duikers organiseren dan weer veel goed. Dan zie ik dat ook in Egypte langzaam, heel langzaam een stukje bewustwording ontstaat. En dan voel ik weer wat hoop. Graag zou ik meer doen. Vooral aan die vreselijke plastic zakken in het water. Schildpadden zien het verschil niet tussen een plastic zak en een kwal. En zo'n inschattingsfout overleven ze niet. De enige oplossing is en blijft zo min mogelijk plastic te gebruiken. Koop appels zonder plastic verpakking. Gebruik zo'n prachtig vormgegeven Tulper RVS fles. Zeg 'nee' tegen plastic tassen en gebruik een hippe, handige en herbruikbare ecotas in plaats van een plastic zak. Ja, ook van Tulper. Van zo'n initiatief word ik blij en daar wil ik schaamteloos reclame voor maken!