Ik ben weer aan het werk. Of liever gezegd, ik zou aan het werk moeten zijn. Werk ligt er genoeg op mijn bureau. Maar de prachtige wolkenluchten leiden me af. Mijn werkkamer ligt op de eerste verdieping en ik kijk precies over de vestingwallen heen. En dus zag ik vanmorgen eerst een prachtige zonsopkomst. Meestal zijn ze rood, oranje, roze of goud. Vandaag was de zonsopkomst blauw met goud. Ik hou op dit moment zo van blauw.
Het licht is prachtig: de wolken zijn het ene moment wit, dan lichtgrijs en het volgende moment zie ik enorme donderwolken. De wind die rond het kasteel waait, draagt bij aan het schouwspel dat zich voor mijn raam voltrekt. De wolken drijven snel voorbij. Iedere paar minuten zie ik een compleet ander tafereel. De wolkenformaties wisselen in een rap tempo. Wat een spektakel vandaag: ik zie een walvis en een dolfijn voorbij zwemmen. Zelf Dombo het vliegende olifantje scheurt langs. En nu zweeft er een groot hart boven de slotgracht. Alle schakeringen blauw golven voorbij: lichtblauw, bijna wit, oceaanblauw, hemelsblauw.
Dit is intens genieten: al maanden verkeer ik in blauwe sferen. Nadat ik jaren door Afrika heb gezworven, roept nu de oceaan mij. Oceaanblauw.. mijn favoriete kleur op dit moment. Mijn volgende reis gaat weer naar de diepten van de oceaan, dat is zeker. Ik blijf maar denken aan Bimini-blue, de bijzondere kleur blauw van het heldere water rond de Bahama's. Een kleur die ik nog niet gezien, gevoeld en ervaren heb. Wie weet.....
